‘Ineens zat ik te dineren in een Schotse gentlemen’s club’

Elke week praat debuitenlandredactie.nl met een correspondent over zijn of haar werk. Wat trok hen om buiten de Nederlandse grenzen te gaan werken en welke tips geven ze aan vakgenoten die hetzelfde ambiëren? Deze week Meike Wijers.

Bio: Meike Wijers (27) begon bij HP/De Tijd als stagiair en later freelance redacteur. Na een reis door Zuid-Amerika verhuisde ze ruim een jaar geleden naar Londen. Ze werkt als freelancer oa voor npn en Pensions Week (bladen uitgegeven door Financial Times) en is vaste correspondent Verenigd Koninkrijk voor de Vlaamse zakenkrant De Tijd. Op Twitter: @MeikeW.

Waarom koos je voor een correspondentschap in Londen?

“Het Verenigd Koninkrijk was niet de plek waar ik altijd al wilde wonen en werken. Na mijn studie heb ik een tijd gereisd door Zuid-Amerika, warme en exotische landen trokken me veel meer. Maar Londen is wel een perfecte plek om het ‘emigrantenbestaan’ te leren. Negen van de tien mensen die je hier ontmoet komen niet oorspronkelijk uit Londen, of zelfs maar uit Engeland. Ik ben nooit ergens geweest waar je met zoveel verschillende nationaliteiten en culturen in contact komt. En tegelijkertijd voelt het best vertrouwd. Al is de Britse cultuur toch heel anders dan de Nederlandse.”

Wanneer ging je naar Londen en hoe lang denk je te blijven?

“Ik woon nu 15 maanden in Londen en blijf nog zeker een jaar. Het is onmogelijk om je in Londen te vervelen. Hoe langer ik er ben, hoe meer ik van de stad ga houden. Maar het is tegelijkertijd niet een plek waar ik me ooit voorgoed zie vestigen. De meeste mensen die ik hier leer kennen, zijn hier tijdelijk. Iedereen komt naar Londen voor het avontuur, blijft een paar jaar hangen, en vertrekt dan weer. “

Waar moest je het meest aan wennen toen je in Londen ging wonen?

“Aan de sirenes. In Nederland kijken mensen nog op als er een ambulance voorbij komt, hier is het onderdeel van het straatgeluid geworden. Het staat voor mij symbool voor de gejaagdheid van het leven hier. Iedereen is altijd druk en ergens naar onderweg. Daar heb ik erg aan moeten wennen en me aan over moeten geven, maar nu wil ik niet meer anders. Ik ben hier veel actiever en productiever dan in Nederland. Er is zoveel te doen. Aan het freelancersbestaan was ik al gewend, maar sinds ik in Londen woon werk ik veel harder.”

Wat is het moeilijkste aan werken vanuit Londen?

“Er zitten vrij veel Nederlandse journalisten in het Verenigd Koninkrijk, dus soms is het moeilijk om je verhalen te slijten bij de nationale kranten. De Volkskrant en NRC hebben bijvoorbeeld al vaste correspondenten. Maar het motiveert me ook om met unieke verhalen te komen.”

Op welke productie ben je tot nu het trotst?

“Dat vind ik moeilijk om te zeggen. Mijn eerste reportage voor De Tijd ging over de mogelijkheid dat Schotland zich afscheidt van het Verenigd Koninkrijk. Het Verenigd Koninkrijk kent nog steeds een heel hiërarchische samenleving. Ineens zat ik te dineren in een Schotse gentlemen’s club, een plek die normaal hermetisch is afgesloten voor pottenkijkers. Het klinkt trouwens een beetje smerig, maar gentlemen’s clubs zijn sociëteiten waar gedistingeerde heren uit de hogere klassen van het Verenigd Koninkrijk in driedelig pak voor een contributie van een klein jaarsalaris bijeenkomen. Voor mij was het een fantastische introductie in de Britse cultuur.”

Voor wie werk je allemaal? Doe je er ook niet-journalistiek werk naast?

“Ik werk voornamelijk voor Financial Times en De Tijd. Af en toe neem ik vertaalklussen aan, ik ben bijvoorbeeld op dit moment bezig met het vertalen van een lesprogramma voor docenten over Roma-jongeren voor een Nederlands onderzoeksinstituut.”

Welk verhaal wil je vertellen?

“Zonder dat ik er bewust voor gekozen heb, ben ik inmiddels financieel journalist geworden. En hoe meer ik leer over het financiële wereldje, hoe interessanter het wordt. Het is een soort bizar parallel universum waar ik als buitenstaander af en toe mag komen spieken. Ik probeer deze verhalen toegankelijk op te schrijven voor een groter publiek. We hebben er allemaal mee te maken, maar vinden het te saai of ingewikkeld om ons er echt in te verdiepen. Ik ben op het juiste moment op de juiste plek, nu de markteconomie zoals we die kennen langzaam afbrokkelt. Ik snap nog steeds niet hoe complexe derivaten precies in elkaar zitten, maar het wordt steeds duidelijker dat het systeem niet werkt, en ik maak het van dichtbij mee.”

Hoeveel uur besteed je per dag aan je journalistieke werkzaamheden?

“Dat ligt aan de deadlines die ik heb, maar gemiddeld werk ik zo´n 50 uur per week.”

Op welke manier gebruik jij social media en waarom?

“Ik heb een hekel aan Twitter, ik heb maar één keer in mijn leven een tweet gestuurd. Die weerzin probeer ik nu te overwinnen, want dat past natuurlijk niet bij de moderne journalist. Ik maak wel vaak gebruik van LinkedIn, dat vind ik een prettiger medium om contacten op te doen.”

Wat is jouw gouden tip voor journalisten die correspondent willen worden?

“Wees niet verlegen en ga praten met mensen die jouw ideale baan hebben. Ik ben tijdens mijn eerste weken in Londen gaan praten met verschillende journalisten die in Londen wonen, gewoon uit interesse. Fijne bijkomstigheid was dat ik zo ook aan werk kwam bij De Tijd en Financial Times.”

Lees ook in de serie De (jonge) correspondent:

Aflevering 1: Fleur de Weerd in de Oekraïne
Aflevering 2: Wies Ubags in Colombia
Aflevering 3: Leonie van Nierop in Israël en de Palestijnse gebieden
Aflevering 4: Alex Hijmans in Brazilië
Aflevering 5: Pieter Van Maele in Suriname
Aflevering 6: Niels Kraaier in Australië
Aflevering 7: Harald Doornbos in het Midden-Oosten
Aflevering 8: Guus Valk in Washington
Aflevering 9: Geert Jan Hahn in Kiev
Aflevering 10: Stéphane Alonso in Warschau
Aflevering 11: Mark Schenkel in Oeganda
Aflevering 12: Olivier van Beemen in Parijs
Aflevering 13: Peter Scheffer in Buenos Aires
Aflevering 14: Dirk Wanrooij in Cairo
Aflevering 15: Titia Ketelaar in Londen
Aflevering 16: Eduard Padberg in Cairo
Aflevering 17: Fernande van Tets in Beiroet
Aflevering 18: Arne Doornebal in Oeganda
Aflevering 19: Henk Hirs in Boedapest
Aflevering 20: Jan Franke in Tel Aviv
Aflevering 21: Chantal Groothengel in Los Angeles
Aflevering 22: Michiel Philippart in Londen
Aflevering 23: Olaf Koens in Moskou
Aflevering 24: Thalia Verkade in Moskou
Aflevering 25: Miriam Mannak in Kaapstad
Aflevering 26: Eveline Bijlsma in Parijs
Aflevering 27: Jan Eikelboom
Aflevering 28: Windy Kester in Oslo
Aflevering 29: Dirk Vandenberghe in Parijs
Aflevering 30: Mitra Nazar in Belgrado
Aflevering 31: Arjan Meesterburrie in Cuenca
Aflevering 32: Fréderike Geerdink in Turkije
Aflevering 33: Jan-Albert Hootsen in Mexico
Aflevering 34: Elske Schouten in Indonesië
Aflevering 35: Reinout van Wagtendonk in Austin
Aflevering 36: Marc Guillet in Istanbul