Mijn girlcrush op Christiane Amanpour
In navolging van de lofzangen op Ernest Hemingway en diens ex-vrouw Martha Gellhorn deelt Saskia Houttuin haar heimelijke journalistieke liefde. Een ode aan Christiane Amanpour.
‘I can’t meet Christiane Amanpour in my pyjamas!’
De eerste keer dat ik de naam Christiane Amanpour hoorde was ik een dertienjarige bakvis die naar een aflevering van Gilmore Girls keek. Ik wist toen zelf al dat ik journalistiek wilde studeren, net als hoofdpersoon Rory Gilmore die zelf droomde van een carrière in de voetsporen van Amanpour. Een paar seizoenen later, toen ik inmiddels was begonnen aan de opleiding Journalistiek maar nog steeds trouw naar Gilmore Girls keek, ontmoet Rory haar heldin Amanpour in levenden lijve.
En zo groeide beetje bij beetje mijn journalistieke liefde voor de onverschrokken Christiane Amanpour. Ik bekeek haar oude reportages op YouTube, luisterde naar haar graduation speeches en las talloze interviews. Ik durf nu zelfs te stellen dat zij een van de beste en meest inspirerende journalisten ter wereld is. Na het lezen van onderstaand stuk is verdere argumentatie daarvoor hopelijk overbodig.
Zelfvertrouwen
“Volgens mij zagen zij in mij een jonge vrouw die erg serieus was over haar carrière en wist wat zij wilde doen met haar leven. Ik was een toegewijd journalist.” Christiane Amanpour (1957) klinkt weinig bescheiden in dit interview met de Harvard Business Review, maar haar zelfvertrouwen en durf bleken onmisbare eigenschappen in haar loopbaan als reizend correspondent.
Amanpour groeide op in London en Teheran. Toen eind jaren ’70 de Iraanse Revolutie uitbrak verhuisde ze naar de Verenigde Staten met één doel voor ogen. “Na het zien van het oproer in Iran wilde ik journalistiek studeren en wist ik wat ik wilde worden: buitenlandcorrespondent”, zegt ze in dit interview met Mediabistro:
Van redacteur naar correspondent
Haar eerste grote journalistieke stappen zette ze bij de buitenlandredactie van de net gestarte omroep CNN. Het was hard werken, betuigt Amanpour:
“Voor mij was geen taak te min, en wanneer iets onder mijn niveau was liet ik mij er niet door afschrikken. Ik deed gewoon mijn best.”
Van een bureauredacteur in Atlanta groeide Amanpour in korte tijd uit tot reizend correspondent in New York. Ze maakte verhalen vanuit Oost-Europa en versloeg de Iran-Irakoorlog. Eind jaren ‘80 stuurde CNN Amanpour naar het buitenland om zich te vestigen in wat toen nog West-Duitsland was. Nadat kort daarop de Golfoorlog uitbrak vloog ze naar Irak, ook al was ze naar eigen zeggen nog vrij onervaren: “Het was alle hens aan dek.”
De wereld over
De Golfoorlog betekende voor Amanpour het begin van een lange reeks reportages vanuit de hele wereld. Waar wereldnieuws was, was zij ook: Irak, Afghanistan, Noord-Korea, Israël, Pakistan, Rwanda, de Balkanlanden – geen enkel conflict ging aan de wereld voorbij zonder verslag van Amanpour.
In 2000 beviel Amanpour van een zoon, wat haar reislust enigszins temperde. Niettemin is zij vandaag nog een van de grootste Amerikaanse spelers op het gebied van wereldnieuws. Tijdens de Arabische Lente ging ze in verschillende landen de straat op maar interviewde ze ook bijvoorbeeld Hosni Mubarak en Moammar Gaddafi, die op dat moment de grip verloren op hun eigen volk.
Op CNN presenteert ze haar eigen interviewprogramma Amanpour. Sinds 2010 werkt ze ook als nieuwsverslaggever voor ABC News. Voor die laatste omroep maakte ze onlangs Back to the beginning, een vier uur durende special, waar ze aan de hand van een road trip de kijker meeneemt naar de oorsprong van de het Jodendom, Christendom en de Islam.
Nog geen genoeg van Christiane Amanpour? Bekijk dan deze korte bio van het International Centre for Journalists:
Lees ook in deze serie:
De ‘girlcrush’ van correspondent Titia Ketelaar op Martha Gellhorn
Melvin Captein: Mijn mancrush op Ernest Hemingway
