De beste verhalen in andere media
Dit vonden onze lezers de meest interessante correspondentenverhalen bij andere media:
De apathie van de Zuid-Afrikaanse middenklasse
Correspondent Niels Posthumus houdt van Zuid-Afrika, maar merkt dat hij toch ook steeds vaker gefrustreerd raakt over het land. Vooral wat de apathie van de middenklasse betreft. Die groep wil maar niet echt in opstand komen tegen het wanbeleid van het ANC. Waardoor hun land op verschillende vlakken gevaarlijk afglijdt.
Waarom Zuid-Afrikaanse steden hun potentieel niet verwezenlijken
Correspondent Niels Posthumus was onlangs bij een presentatie van Edward Glaeser: vooraanstaand Amerikaans econoom van Harvard en een groot pleitbezorger van urbanisatie. Hij was het helemaal eens met zijn theorie, en schreef dat als journalist ook keurig in de krant. Maar de praktijk… dat is in Zuid-Afrika een ander verhaal.
Martin Bosma is geen racist, maar… die kutn***rs hebben het wel gedaan
Martin Bosma heeft een boek geschreven over de Afrikaners in Zuid-Afrika. Hij is tegen de apartheid, stelt hij aan het begin, om vervolgens alles en iedereen af te branden die bijdroeg aan de afschaffing van dat racistische systeem. Het centrale thema lijkt dan ook: ‘Ik ben geen racist, maar…’
Weekendinterview: fotograaf Ilvy Njiokiktjien
Ilvy Njiokiktjien is inmiddels niet meer uit het medialandschap weg te denken en eind januari viel zij voor de tweede keer in de prijzen bij de uitreiking van de prestigieuze Zilveren Camera. Loeke de Waal had voor DBR een gesprek met de Fotograaf des Vaderlands (2013) over haar successen, fouten uit het verleden en goed gevulde archief.
Hoe een ‘expert’ de werkelijkheid kan verdraaien
Als correspondent in Zuid-Afrika ziet Niels Posthumus het als zijn belangrijkste taak het land waar hij woont zo evenwichtig mogelijk te beschrijven. Maar in een enkel geval ziet hij het ook als zijn taak Zuid-Afrika te verdedigen tegen ongefundeerde en schadelijke kritiek. “De karaktermoord van ‘expert’ Heinrich Matthee in de Volkskrant verdraaide de werkelijkheid zo sterk dat zij uiteindelijk nog maar nauwelijks iets van doen had met de realiteit.”
Je suis Charlie… maar Saoedi-Arabië dan?
De vrijheid van meningsuiting staat op de tocht in Europa, hoorde ik de afgelopen dagen nogal wat mensen zeggen. Maar is dat wel zo? En wordt het niet eens tijd om de (diplomatieke) strijd aan te binden met landen waar die vrijheid werkelijk wordt ingeperkt? Of is dat een naïeve wens?
Bericht uit Zuid-Afrika: Julius Malema
Het Zuid-Afrikaanse politieke enfant terrible Julius Malema krijgt enorm veel aandacht in de media. Meer dan hij op basis van zijn zeer beperkte invloed verdient. Bovendien is zijn aanwezigheid in de Zuid-Afrikaanse politiek waarschijnlijk helemaal zo slecht nog niet.
Seks, homoseksualiteit en ‘de zwarte cultuur’
Het is vreemd dat Zuid-Afrikanen – en ook Oegandezen, Zimbabwanen, en veel andere groepen en volken in Afrika – niet willen inzien dat hun Victoriaanse preutsheid en homofobie niets met ‘black culture’ te maken hebben, maar dat dit bekrompen wereldbeeld juist vooral een schrikbarende onderdanigheid toont aan ‘blanke cultuur’ in zijn lelijkste vorm.
Onbewust racisme
Onbewust racisme kun je bij jezelf per nooit kunt herkennen. Je hebt daar iemand anders voor nodig. Die moet je erop te wijzen. In Zuid-Afrika is zo iemand altijd snel gevonden. Dat is confronterend, maar ook de reden waarom ik zo’n zwak heb voor dit land.