De laatste dagen dat ik in Malawi was, een maand geleden, sliep ik in een hutje op palen in het Malawimeer. Ik vond de plek het paradijs op aarde. Maar al snel vroeg ik mij af of ik de klassieke fout van een Europeaan beging, onbewust, de fout te verlangen naar datgene wat mensen die niets hebben juist willen ontvluchten.
Ik heb nooit veel op gehad met de termen ‘ontwikkelingsland’ en ‘ontwikkelde landen’. In de eerste plaats omdat de laatste term impliceert dat wij in het Westen ‘er zo ongeveer wel zijn’ – wat dat ook precies mag betekenen. En ten tweede omdat de term ‘ontwikkelingsland’ op zijn beurt stelt dat landen in bijvoorbeeld Afrika zich richting ‘onze staat van zijn’ dienen te ontwikkelen – het impliceert een soort inferioriteit, wij bepalen kennelijk wie zich waar naartoe ontwikkelt en wanneer dat proces is afgerond. Dit is ook terug te zien in de termen ‘eerste wereld’, ‘tweede wereld’ en ‘derde wereld’.
