Bij De Buitenlandredactie gaat vandaag de documentaire JEMBA in première. De film vertelt het verhaal van Jeremiah, een Congolese vluchteling die met zijn gezin naar Oeganda vluchtte voor het geweld in zijn thuisland. Sindsdien komt hij met behulp van muziek op voor de positie van vluchtelingen.
In vier dagen een documentaire maken is al lastig genoeg, zeker als je in een onbekend, niet-westers land moet filmen. Toch lukte het studenten Malu Keijzer en Maaike Reynaert om in Oeganda hun documentaire ‘JEMBA’ te draaien. Deze film gaat vrijdag op De Buitenlandredactie in première. Loeke de Waal had voor DBR een gesprek met de jonge filmmakers over cultuurverschillen, onverwachtse problemen en dat éne beetje geluk.
Hoe onafhankelijk en onpartijdig is de Oegandese staatskrant New Vision? Journalist Boris Lemereis ging op onderzoek uit. Hij ging op snuffelstage en publiceerde bij de krant.
Journalisten zijn de waakhonden van de democratie; ze vormen een essentiële schakel tussen het volk en de overheid. Ze moeten het publiek een opinie kunnen laten vormen op basis van een breed spectrum aan informatie. Goed journalistiek onderwijs en persvrijheid zijn essentiële voorwaarden om het vak goed uit te oefenen. Maar die zijn niet overal vanzelfsprekend. Neem Oeganda. De kwaliteit van de journalistiek laat daar nogal wat te wensen over. Terwijl juist in een land als Oeganda, waar nog steeds te veel corruptie plaatsvindt, goede (onderzoeks)journalistiek broodnodig is.
Hellen Baleke uit Oeganda droomt ervan te boksen op de Olympische Spelen van 2016. Maar de weg is lang, zeker voor een vrouw. Chrisje Sterk en Meike Plant maakten over Hellen de documentaire Tough die op 26 maart draait op het Movies That Matter-festival in Den Haag. Voor DBR schreven zij een blog over de totstandkoming van Tough.
Andrew is de oprichter en eigenaar van The Independent, een vooraanstaande onafhankelijke krant in Oeganda. Hij is een begrip in het Afrikaanse land. Van taxichauffeurs tot sloppenwijkbewoners, iedereen kent hem. En dat weet hij zelf ook.
“African time!” roept de charmante Frey, afkorting voor Frankie, met een glimlach. De 33-jarige Oegandees moet de slaap nog uit zijn ogen vegen, als hij een uur te laat zijn eenvoudige kantoortje in Kampala binnenstapt. Hij lijkt het zelf geen probleem te vinden dat hij daardoor vandaag minder werk kan verrichten. Dat hij werk heeft, én dat hij dat ook leuk vindt is voor hem reden genoeg om opgewekt te zijn.
In het begin was het lastig. Hij kwam aan in de zomer. Veel redacties waren op vakantie. Zijn mails met “Ik ben sinds drie dagen Afrika-correspondent, willen jullie een stuk kopen?” werden met een autoreply beantwoord. Hij wist niet waar en bij wie hij terecht moest.
Op het terrein van de Makarere University in Kampala zit de 22-jarige Samuel Kamugisha een boek te lezen op een bankje onder de boom. Hij is te vroeg. Een Oegandees die te vroeg is. Opvallend.
