‘Nederland verdient meer aandacht’

De Keukenhof, molens en het Nederlands elftal, dat is wat de Chinese lezer interesseert. ‘Ik moet dit wel zeggen want het blijft gewoon erg populair in China.’ Pan Zhi, hoofdredacteur van de Nederlandse vestiging van het Chinese nieuwsbedrijf Xinhua, begrijpt de magie van deze typisch Hollandse taferelen wel: ‘Ook ik was ondersteboven toen ik voor het eerst de schilderijen van Van Gogh in het echt zag.’ Inmiddels werkt Pan Zhi bijna vijf jaar in Nederland en zit zijn termijn er bijna op.

Stoomcursus
Eigenlijk had Pan niet gedacht dat hij ooit journalist zou worden, laat staan in Nederland. In Shanghai studeerde hij Duits en techniek. Nieuwsbureau Xinhua, met buiten China maar liefst 180 vestigingen over de hele wereld een van de grootste internationale nieuwsbedrijven van dit moment, zocht voor haar destijds nieuwe vestiging in Berlijn een wetenschaps- en techniekredacteur. Pan werd aangenomen, en zo vertrok hij in 2001 naar de andere kant van de wereld om journalist te worden, terwijl zijn oude klasgenoten allemaal terecht kwamen in een technisch bedrijf.

Xinhua bleef groeien en kwam tijdens Pans jaren in Berlijn met het idee om een kantoor te openen in Nederland. Hij werd gevraagd deze vestiging op te zetten als hoofdredacteur. Nu was Pan dus niet alleen verantwoordelijk voor het nieuws over wetenschap en techniek, maar voor alle soorten nieuws. ‘Verslaggeving verschilt, afhankelijk van het veld waarin je werkt. Maar de basis is hetzelfde. Ik wist hoe ik als journalist contact moest maken met mensen, hoe ik vragen moest stellen en hoe ik mijn verhaal moest opschrijven.’

Daarnaast verhuisde Pan naar Nederland in de tijd van een net gevallen kabinet, waarover hij meteen een groot verhaal schreef. ‘Om dit te kunnen schrijven moest ik me tot in detail verdiepen in de Nederlandse politiek. Zo gaf ik mezelf meteen een stoomcursus en was het de daaropvolgende keer veel makkelijker om een politiek verhaal te schrijven.’ En nog steeds vindt Pan dat hij veel te leren heeft over Nederland. ‘Bij dit werk houdt dat niet op. Ik ben buitenlandcorrespondent, dus nog steeds een buitenlander.

Politiek minder interessant
Dit land bevalt Pan wel. ‘Nederlanders zijn flexibel, het is meestal niet erg als je belt dat je een half uur te laat bent. Ook zijn jullie heel open: je maakt makkelijk vrienden.’ In de vergaderruimte in het Haagse kantoor hangen een stuk of dertig foto’s aan de muur. We zien de journalist hier met verschillende bekende personen, onder andere met premier Rutte: ‘We hebben al een paar keer een persoonlijk interview gehad. Toen ik hem onlangs zag, zei hij zelfs: “Hey, I know you.”

[pullquote align=”right”]Nederlanders klagen en schrijven over de NS, maar de Chinese lezer is daar natuurlijk niet in geïnteresseerd[/pullquote]

‘Journalisten werken op dezelfde manier, of ze nu Nederlands of Chinees zijn, voor de NOS of voor het ANP werken. Maar de verhalen zijn anders want we hebben allemaal een andere invalshoek. Nederlanders klagen en schrijven over de NS, maar de Chinese lezer is daar natuurlijk niet in geïnteresseerd.’

Het bureau van Xinhua bevindt zich in Den Haag, op een steenworp afstand van het Binnenhof. ‘Zoveel interessant internationaal politiek nieuws heb je hier eigenlijk niet, vind ik persoonlijk. Maar in China hebben ze zoveel interesse in hele andere Nederlandse dingen. Het voetbalelftal bijvoorbeeld. Ook maakte ik hier eens een lang verhaal over Delfts Blauw: dat hele concept is gebaseerd op Chinees porselein, kwam ik achter. Die interne link is heel interessant voor de Chinese lezer want de meesten weten dat soort dingen niet. Die kennen Nederland alleen van de tulpen en de molens.’

Meer Engels
Volgens Pan mag Nederland bekender worden en meer naar buiten treden met zijn eigen nieuws. ‘Jullie vinden jullie land maar tiny, maar Nederland is economisch gigantisch. De oppervlakte is maar tweeënhalf keer zo groot als Beijing, maar het BBP is de 16^e van de hele wereld. En jullie zijn de tweede ter wereld als het gaat om agrarische export. Elf jaar lang was Nederland de één na grootste partner van China. Schiphol en de Rotterdamse haven zijn enorm. En jullie geschiedenis: Van Gogh, Vermeer, Rembrandt… Er zijn hier veel grote dingen bereikt.’

De Chinese journalist weet ook hoe we meer in de aandacht kunnen komen. ‘Negentig procent van de Nederlanders spreekt Engels, maar alle grote media hier zijn in jullie eigen taal. ANP had een Engelse news wire, maar is daarmee gestopt. NOS heeft geen Engelstalige programma’s. De grote kranten zijn volledig in het Nederlands. Dat geeft me het gevoel dat mijn Nederlandse collega’s in dit land zich alleen op hun eigen nieuws focussen, en de doelgroep van jullie media beperkt zich hierdoor tot alleen Nederlanders.’

‘Dat vind ik verwarrend, want dit is zo’n open land.[pullquote align=”right”]’Voeg een Engelstalige pagina toe aan je krant, of een Engelstalig journaal van vijf minuten.'[/pullquote] Waarom dan niet meer informatie uitzenden naar andere delen van de wereld? Dat kan al door in het journaal een stukje van vijf minuten in het Engels toe te voegen, of een extra Engelse pagina in de krant te introduceren. Ik denk dat jullie land daarvan zal profiteren, want daardoor zullen meer mensen meer over Nederland weten.’

Toekomst
Binnenkort gaat Pan terug naar China en maakt hij plaats voor zijn opvolgster. Wat zijn nieuwe move zal zijn weet hij nog niet, of hij buitenlandcorrespondent zal blijven is ook niet zeker.

De toekomst van de buitenlandjournalist in het algemeen houdt hem bezig. ‘Vroeger waren ze nodig, maar tegenwoordig reizen mensen veel sneller en makkelijker. Niet alleen mensen, ook content reist sneller. Is het daarom nog wel nodig om buitenlandcorrespondenten te hebben als we alle informatie online kunnen krijgen? Moeten er bijvoorbeeld per se tien mensen een foto van een gebeurtenis maken, als ook één iemand dat kan doen? Ik weet het antwoord niet, het is iets waarover ik zal blijven nadenken.’