|

Koen de Regt gaat op zichzelf in Afrika

Koen de Regt zit middenin de voorbereidingen voor zijn grote avontuur: het correspondentschap in Sub-Sahara Afrika voor RTL Nieuws. In mei werd bekend dat de verslaggever per 1 september Arthur de Leeuw zal opvolgen, die na vijf jaar een punt achter zijn correspondentschap zet. Sindsdien doet De Regt zijn uiterste best om zich de nieuwe baan zo goed mogelijk eigen te maken: “Ik probeer me in te lezen, maar het is een utopie om te denken dat je volledig voorbereid aan zult komen.”

Wat moet er nog gebeuren voor je vertrekt?

“We zijn vooral bezig met de praktische zaken. Een werkvisum, de hond meenemen, langs de dierenarts voor inentingen, afspraken met de makelaar. Allemaal kleine rotdingetjes die naast mijn werk moeten worden geregeld. Ik begin nu eindelijk een beetje grip op te krijgen op wat ik allemaal moet doen. Het is wel uitdagend, moet ik zeggen.”

En hoe staat het met de journalistieke voorbereidingen? Heb je al een lijstje met verhalen die je graag zou willen maken?

“Die lijst is heel lang. Ik wil in Kenia kijken naar de toeristische industrie, ik wil gaan kijken bij Eritrea in de buurt of zelfs – als het even kan (waarschijnlijk niet) – Eritrea binnen. Ik wil naar de landen waar de ebola heerst, ik wil naar Zuid Soedan, ik wil meer vanuit persoonlijke interesse Congo een keer zien. Dus ja, er staat heel veel op mijn lijstje. Maar het is gewoon heel lastig plannen. Ik heb weinig tijd om me ongestoord in een onderwerp te duiken en daarnaast zit ik er pas in september. Dus om nu al verhalen te bedenken voor het nieuws van half september, dat is wel heel ver vooruit.

Heb je al contact gehad met je voorganger, Arthur de Leeuw?

“Ja, heel veel. Ik ken Arthur heel goed. We hebben samen bij BNR Nieuwsradio gewerkt, we hebben samen het WK in Zuid-Afrika gedaan en in het hele proces van zijn vertrek ben ik ook heel betrokken geweest. Ook met de andere correspondenten heb ik veel contact. Ze geven me veel tips, maar er is geen lijst met fixers die rondgaat. Dat kan ook niet, ze wisselen zo vaak van telefoonnummer dat je dat niet bij kunt houden. Maar je moet niet denken dat je het allemaal zelf beter weet. Ik bel steeds even met de vraag ‘hoe is het daar?’ Situaties zijn telkens weer anders en met 49 landen is de regio idioot groot, dat is bijna niet te doen. Je móet wel samenwerken. Het is zo ingewikkeld dat je elkaar hard nodig hebt.”

Arthur de Leeuw koos voor de Keniaanse hoofdstad Nairobi, terwijl men bij RTL liever had gezien dat hij naar Johannesburg ging. Jij gaat wel in Johannesburg wonen. Is dat een persoonlijke keuze geweest?

“Ja, ik heb zelf gekozen voor Zuid-Afrika. Arthur is naar Nairobi gegaan en heeft van daaruit bewezen dat het ontzettend goed te doen is en dat hij hele mooie dingen kan maken vanuit daar. De buitenlandredactie had het wel fijn gevonden als ik voor Nairobi had gekozen, maar op de hoofdredactie is er veel voorkeur voor Johannesburg. Maar eigenlijk maakt het niet zoveel uit. Het is een persoonlijke keuze geweest omdat mijn vrouw nog geen werk heeft en we het dus voorlopig van één salaris moeten gaan rooien, en dan is Nairobi gewoon een heftige keuze. Het is zo duur daar, dat had eigenlijk niet gekund. Misschien als zij ooit nog een baan krijgt in Nairobi of ergens anders. We zijn nu toch bezig, dus dan maakt het niet zoveel uit waar we heen gaan. Maar voorlopig is Johannesburg wel een fijne keuze.”

Het is wel even wat anders, bijna een volledig continent, na jaren binnenlandredacteur te zijn geweest. Is dat niet lastig, ineens het nieuws uit zo’n grote regio te moeten verslaan?

“Een kleinere regio is behapbaarder, maar in die zin is dit ook wel weer makkelijker. Ik heb heel veel bewondering voor mijn collega Vanessa Lamsvelt in Londen. Die zit in een land en moet daar verhalen zien te vinden die wij nog niet hebben gelezen op Reuters of Sky. Ik heb nog een fixer of een chauffeur, en ik kan nog zeggen: in Kenia is niks, ik ga eens kijken of er in Congo iets gebeurt. Ik denk dat een groter gebied zwaarder is qua afstanden, reizen en voor je algehele gestel. Maar ik denk dat het in een kleiner gebied weer moeilijker is om verhalen te maken die interessant zijn. Ik heb altijd wel een land in de buurt waar nog wel iets gebeurt dat interessant is.”

Waar zie je het meest tegenop?

“Wat ik wel heel spannend vind, is hoe het is om echt volledig in je eentje een verhaal neer te zetten. Om alleen te moeten reizen en in je eentje tegenslagen verwerken. Dus de eenzaamheid lijkt me lastig. Maar de grootste beer op de weg is: wordt mijn vrouw daar gelukkig? Ik neem haar mee naar Zuid Afrika, ze heeft daar nog geen baan, dus in die zin is de stap voor haar veel groter dan voor mij. Dan is wel een angst voor mij dat ze daar ongelukkig wordt. Want dan hebben we natuurlijk een probleem, want als we daar niet met plezier zitten, dan houdt het een beetje op.”

Begin je voor je gevoel weer helemaal op nul?

“Ik heb wel het idee dat ik mezelf compleet opnieuw moet bewijzen. Maar dat is ook niet meer dan terecht. Hier ben ik iemand die een leuk verhaal kan bouwen en die je prima op de Nijmeegse Vierdaagse af kunt sturen en dan met een leuk verhaal thuiskomt. Ja, dat is natuurlijk wel even andere koek dan in een regio waar ebola heerst een verhaal te maken dat een beetje binnenkomt bij de mensen. Ik ga er alles aan doen om mezelf te bewijzen, maar ik heb wel enorm grote schoenen te vullen. Dat is wel een nadeel.”

Je vaste contract wordt omgezet in een overeenkomst op freelancebasis. Levert dat nog extra onzekerheid op?

“Nou, ik vond het wel aangenaam om elke maand een vast salaris overgemaakt te krijgen, natuurlijk. En in die zin wordt het nu wel lastiger. Maar voor mij als persoon is het fijner om die stok achter de deur te hebben. Ik heb de neiging om soms beren op de weg te zien: dat wordt niks, dat is geen verhaal. In vaste dienst is dat voor mij makkelijker dan als freelancer. Want je moet wel, er moet brood op de plank, dus je moet naar buiten om verhalen te gaan maken. En ik denk dat ik dat gewoon nodig heb. Maar tegelijkertijd heeft het wel een nadeel omdat je soms een maand niks verdient, dat kan ook gebeuren. En dat is wel spannend, want het is wel comfortabel in Nederland. Maar ik vind het ook wel fijn om dat comfortabele even achter me te laten.”

Hoe wordt er vanuit RTL gereageerd op je overstap?

“RTL is heel betrokken, ook met hun freelancers. Heel bezorgd ook. Hoofdredacteur Harm Taselaar heeft ook aangegeven dat ik wel gewoon lid ben van de RTL-familie, en dat zegt hij niet zomaar. Ik denk ook niet dat ik op andere plekken zo goed aard als bij RTL Nieuws. Dat ik nu uit dienst ga is ook wel raar, maar het voelt een beetje alsof ik op kamers ga. Je hebt jaren tot volle tevredenheid bij je ouders gewoond, en nu ga je op jezelf.”

Vergelijkbare berichten