De ‘man op straat’

‘En wat vindt de man op straat daar nou van?’ is een vraag die ik als correspondent vaak krijg. ‘Op straat’ loopt blijkbaar ‘de gewone man’ en zijn mening is interessanter dan die van politici, bobo’s of de hogere sociale klasse.

Gelukkig is er bijna niks leuker dan straatinterviews doen en praten met de betreffende ‘man op straat’. Egyptenaren zijn van het nieuwsgierige soort en ze praten graag en veel, dus lang hoef je meestal niet te zoeken naar iemand die voor de camera iets wil zeggen.

Voor het derde jubileum van het begin van de Egyptische revolutie – 25 januari – wilde ik met twee collega’s een filmpje maken waarin ‘de gewone Egyptenaar’ vertelt over zijn of haar beste en slechtste herinnering van de afgelopen drie jaar.  We hadden onze camera’s koud uitgestald of we hadden al een rij van vijf man klaar staan om onze vragen te beantwoorden. Maar het vinden van het ‘tegengeluid’ – in dit geval iemand die niet volledig lyrisch over legerleider Abdel Fattah el-Sisi is – was lastig.

Stalker
Collega Mohammad ontpopte zich op de tweede draaidag tot ware stalker van ‘baarden’ en ‘pinguins’ (zo noemt hij vrouwen in niqaab) in verwoedde pogingen om iemand te vinden die iets afwijkends zei. Hij holde in een straal van een kilometer achter iedereen die er ook maar een beetje als een Moslimbroeder uit zag aan. Maar bijna niemand wilde meewerken.

‘Oh, wat goed dat jullie daar aandacht aan besteden’ zei een vrouw. Maar ze wilde niet dat haar mening vastgelegd werd. ‘Maar, euh, ze herkennen je toch niet?’ vroeg Mohammad daarop voorzichtig, terwijl hij wat onhandig met zijn handen richting haar volledig gesluierde gezicht gebaarde. ‘Mijn zoon zit al in de gevangenis, daar hoef ik niet bij’, was haar korte antwoord, waarop ze zich snel uit de voeten maakte.

‘Ik hoef geen bezoek van de geheime dienst, dank je wel’ zo verwoordde een jongeman het. ‘Zodra die beeld van mij hebben waarop ik mijn mening verkondig sluiten ze me voor jaren op in de gevangenis.’

Buurtgenoten
Er zaten ook een paar mensen bij die tijdens het voorgesprek heel uitgesproken waren, maar waarbij het er op camera toch niet uit kwam. Zo zei de man met de blauwe jas die je in het onderstaande filmpje kunt zien ‘off camera’ hele interessante dingen, maar die durfde hij zodra de tape liep en er inmiddels tien buurtgenoten achter de camera mee stonden te luisteren niet meer te zeggen.

We vonden uiteindelijk een ‘baard’. Hij vond het geen probleem om mee te werken, maar als je het filmpje bekijkt zie je zijn ogen nerveus heen en weer schieten terwijl hij zegt dat Mohammed Morsi door een staatsgreep uit de macht is ontzet. Er zijn de afgelopen maanden mensen voor minder in de gevangenis gegooid.

Verder springt de mevrouw die we in een wat rijkere wijk van Cairo interviewde eruit: ‘hopelijk komt Mubarak snel en veilig uit de gevangenis’ zei ze, en ‘de mensen die de revolutie begonnen zijn hebben het verkeerd gedaan’.

Bekijk hier het filmpje: