Ajax-voetbal in de modder van Itaquera

Voor onze webdocu over Itaquera interviewen we een inwoner van WK-wijk in São Paulo. Deze week Michel Cristiano, aanvaller van voetbalclub Ajax Itaquera, de club die sinds 1995 wekelijks wedstrijden speelt op een zandveld in de buurt.

Het zandveld is een grote modderpoel. Het krijt dat de zijkanten van het veld markeert, is nauwelijks terug te vinden. ‘Het heeft nogal geregend de afgelopen dagen. Ik denk dat we meer over rechts moeten spelen vandaag’, zegt Michel Cristiano (33) glimlachend.

Michel is een van de oprichters van Ajax Itaquera, de club die al sinds 1995 op een zandveld in het centrum van de buurt speelt. ‘In de jaren ’90, toen Ajax de beste club van de wereld was, speelden wij al iedere week samen op straat. Hier, in Itaquera. Op een gegeven moment dachten we: laten we een team beginnen. We kozen Ajax vanwege de mooie manier spelen: aanvallend, met vleugelaanvallers, 4-3-3’, zegt Michel terwijl hij naar de modder kijkt. ‘Zoals je ziet: dat lukt niet altijd.’

Hoewel de tenues nu iets anders zijn (‘Deze waren een stuk goedkoper’), speelde Ajax Itaquera altijd in het traditionele rood-witte Ajax-shirt. Michel heeft het logo aangepast: waar normaal gesproken ‘Amsterdam’ staat, pronken nu de letters ‘Itaquera’.

Kleedkamers of andere accommodaties heeft het veld niet. De spelers kleden zich op het veld om, en stappen na de wedstrijd zonder te douchen weer in de auto. De warming-up doen de beide teams op het grasveldje waar de auto’s geparkeerd staan. De kantine, waar uitsluitend blikken bier en flesjes guaraná worden verkocht, is niet meer dan een tentdoek ondersteund door twee stokken. ’s Avonds, als er niets meer gebeurt op het zandveld, komen de crackverslaafden uit de buurt. Ze vinden er een rustige plek om te gebruiken en te slapen. Michel: ‘Ach, we voetballen al bijna twintig jaar zo. We zijn het wel gewend.’

Toch staat dat op het punt om te veranderen. Door het WK staat Itaquera in de schijnwerpers. Ajax Itaquera profiteert daarvan. Nog dit jaar komt er een nieuw kunstgrasveld, en op de heuvel naast het veld maakt het bamboe plaats voor een heuse tribune. Ook komen er kleedkamers. Michel: ‘Of ik voor het WK ben? Natuurlijk. Anders was het geld voor dergelijke projecten nooit vrij gekomen. Bovendien: als je klaagt over het WK, had je dat jaren geleden moeten doen. Nu heeft het toch geen zin meer.’

De wedstrijd van de dag, tegen Urbanos FC, eindigt in een 2-1 overwinning voor de Ajacieden. De scheidsrechter, die de tijdens eerste helft nog gulzig blikken bier wegklokte en beschonken rond de middencirkel blijft hangen, laat de wedstrijd bijna uit de hand lopen. Na wat duwen, trekken en een hoop schelden, loopt het met een sisser af. ‘We mogen dan inmiddels veteranen zijn, we nemen het nog steeds serieus’, zegt Michel, voordat hij met het modder in zijn haren in de auto stapt.

Ron Santing, Daan Dekker en Veerle Denissen zijn de makers van het documentaireproject Itaquera – a World Cup in the Backyard. Elke week bloggen zij op DBR over Itaquera, de rauwe buitenwijk van São Paulo waar het WK-voetbal komende zomer wordt afgetrapt. De makers volgen de ontwikkelingen in de wijk voor een webserie van zes afleveringen, die rondom het WK wordt uitgezonden.

De serie vertelt het verhaal van straatverkoper Djair, hiphop-artiest Douglas, favelaleider Drancy en politieagente Raquel: vier inwoners van Itaquera wiens leven op hun kop staat dankzij het WK.

Itaquera – a World Cup in the Backyard wordt gefinancierd via crowdfunding en is te vinden op Itaquerdoc.