Wij zijn allemaal Khaled Said

Morgen is het drie jaar geleden dat de Egyptenaar Khaled Said door twee politieagenten op straat werd doodgeslagen.

Vrij snel na zijn overlijden deed een gruwelijke foto de ronde op internet, waarop het verminkte gezicht van de dode Said te zien is. Google-werknemer Wael Ghonim opende een Facebook-pagina onder de titel ‘Kullina Khaled Said’ (Egyptisch-Arabisch voor ‘wij zijn allemaal Khaled Said’) en de zaak trok veel aandacht. Ghonim was vervolgens ook een van de eersten die de volgers van de Facebook-pagina ertoe opriep om in opstand te komen tegen het regime.

Mede hierdoor wordt de dood van Said (28) vaak aangeduid als laatste zetje voor de massale protesten van het Egyptische volk tegen het bewind van Mubarak in januari 2011. Een ding dat zeker is, is dat het brute geweld van de politie in het algemeen een van de belangrijkste drijfveren achter de Egyptische revolutie was.

Er waren voor de revolutie veel meer Khaled Said’s en het heeft er alle schijn van dat het politiegeweld na het begin van de revolutie geenszins is afgenomen.

Het aantal gearresteerde (en vaak in gevangenschap gemartelde) kinderen is in ieder geval flink toegenomen: sinds januari 2011 zijn honderden kinderen opgepakt en/of mishandeld door de Egyptische politie. Een treurig dieptepunt was het overlijden van de 12-jarige straatverkoper Omar die op klaarlichte dag midden op straat werd doodgeschoten.

Nog regelmatig ‘verdwijnen’ activisten, om vervolgens weken dan wel maanden later meer dood dan levend op te duiken in een ziekenhuis, of halfdood langs de kant van de weg gedumpt worden.

Soms is het verhaal dan dat ze een auto-ongeluk gehad hebben, zoals bij de omgekomen demonstrant Mohamed El Guindy. Soms ziet hun familie ze helemaal niet meer terug.

Voor de dood van Said werden in oktober 2011 twee politieagenten veroordeeld tot zeven jaar cel.