Verslag doen van conflict in Syrië laat voor- en nadelen zien van de multimediajournalist

Multimediajournalist Ed Giles en Midden Oosten-verslaggever John Lyons glipten eind februari met hulp van het Syrische Vrije Leger de Turkse grens over naar Syrië. Eerder die maand kwamen journalisten Marie Colvin en Remy Ochlik om bij een bombardement op hun mediacentrum in Homs. Niet de eerste slachtoffers onder de veelal clandestien het land binnen geslopen pers in Syrië.

De reportage van Giles en Lyons:

Het was een hachelijke onderneming voor de Australische journalisten die een multimediaal verslag moesten maken voor de kranten-, internet- en tabeteditie van The Australian. Tegenover de Walkley Foundation vertelt hij over zijn reportage bij het Syrische Leger. Ook bespreekt hij de praktische voor-en nadelen van het multimediajournalist zijn in een conflictgebied.

Hoewel de twee Australische journalisten een week hadden voor de opdracht, kwam het na een week van gesprekken met contacten in Turkije neer op dertig minuten filmen met het FSA in Syrië. Giles:

‘Our week leading up to the 30 minutes with the FSA rebels had been spent working around refugee camps housing Syrians in Turkey, and with senior FSA figures in a safe house near the border developing the relationships we hoped would provide access to an actual operation by FSA fighters.’

En die dertig minuten filmen, uit veiligheidsoverwegingen voor alle betrokkenen, bleek gelukkig net genoeg materiaal op te leveren voor de beoogde reportage. Giles:

‘Our 30-minute self-imposed deadline with the group quickly came around as I pushed to photograph and record video of the rebel camp, the fortified positions and defensive improvised explosive devices the FSA men had placed around their position. In the edit, hours later back in Turkey, I found I had only just gotten across the line with the material I brought back, with enough to provide the newspaper for print output and a strong multimedia edit for digital editions.’

Deze reportage liet volgens Giles duidelijk de voordelen en nadelen zien van het maken van multimediaproducties in oorlogsgebieden. Hoewel de videojournalist veel macht heeft over de uiteindelijke productie, wordt hij extreem beperkt door de tijd die hij (in gevaarlijke gebieden) heeft. Giles:

‘A multimedia shooter has more power than ever to ‘write’ the meaning of their images, losing the risk of captions being changed or modified by editors further down the line. This is especially true when working with agencies that distribute the photographer’s work far and wide […] The pitfalls, however, are many. A single operator working in multimedia is tasked with a significant amount of work, shooting stills and video, producing scripts and editing to file content on deadline. […] when news happens and it all really hits the fan, or you’re working in a situation where time is tight and a story is happening right in front of you, balancing the demands of multimedia news production can become a hard task.’

Volgens Giles heeft de multimediajournalist zeker toekomst (in conflictgebieden). Maar is het wel zaak dat zowel hijzelf als zijn opdrachtgever rekening houden met de beperkingen in het veld.

Lees hier het hele artikel van Giles terug. Bezoek ook zijn site voor meer van zijn indrukwekkende producties in het Midden-Oosten. Volg Giles op Twitter: @edgiles.