Media werken al bijna een week 24 uur per dag om het rouwproces rond Mandela in Zuid-Afrika in beeld te brengen en te beschrijven. Maar wat vrij weinig aandacht krijgt, is dat voor de meeste Zuid-Afrikanen het leven heel normaal doorgaat. Zelfs al op de dag na Mandela’s overlijden.
‘Oh mam, het was fantastisch. Het was afschuwelijk! Het is zó bijzonder.’ Moeders zijn altijd begripvol, ook als ze je niet begrijpen. Ze luisterde hoofdschuddend naar mijn verhaal. ‘Ik was van plan te schrijven over verbeteringen, succesvolle projecten, inspirerende initiatiefnemers. De verhalen over zielige-weeskindjes-met-aids kennen we allemaal al, snap je? Daar zit niemand meer op te wachten.’
Toen ik in 2008 Kaapstad voor het eerst bezocht, schreef ik op mijn blog dat het bezoek aanvoelde als vreemdgaan. Als ik Johannesburg en Kaapstad met vrouwen zou vergelijken, stelde ik, dan was Kaapstad het oogverblindende model, de overweldigende one-night-stand. Iemand op wie je na enige tijd echter wel uitgekeken zou raken.
Elke week praat De Buitenlandredactie met een correspondent over zijn of haar werk. Wat trok hen om buiten de Nederlandse grenzen te gaan werken en welke tips geven ze aan vakgenoten die hetzelfde ambiëren? Deze week Miriam Mannak. Bio: Miriam Mannak (1977) groeide op in Nederland, Rwanda en Angola en is nu freelance journalist en…
