Foto Visitor7 / Wikimedia Commons
|

Hoe drijvende drollen je leven ontregelen

Wat doe je als je toilet verstopt zit en het riool in je badkuip naar boven borrelt? Je zou meteen een loodgieter kunnen bellen natuurlijk. In New York werkt dat anders, tenminste als je geen koopwoning hebt en dat hebben de meeste mensen niet. Mijn vriendin en ik ook niet.

De super lost het wel op

Appartementencomplexen hebben hier een eigen inwonende klusjesman die vaak tegen een fikse korting op de huur voor de huisbaas bijvoorbeeld wat gaten in de muur stopt, het huisvuil buitenzet en de stoep schoonveegt. Drijven er drollen tussen je voeten, dan komt deze super – kort voor building superintendent – wel even langs om de boel te fiksen. Na zijn werk uiteraard, want hij verdient zijn brood niet als klusjesman.

Het probleem? Het lukte de super drie avonden op rij niet om het toilet te ontstoppen. Ons ook niet. Misschien geen verrassing als je bedenkt in wat voor staat de ondergrondse infrastructuur van New York zich bevindt:

‘Two problem’

Dus kwam er de volgende dag een andere klusjesman langs. Die geen Engels sprak. Niet gek, in onze wijk Greenpoint spreken veel van de bewoners – niet de hipsters (zoals wij?) die slow drip coffee drinken in een van de vele hippe boetiekjes – alleen maar Pools. Onze buurvrouw noemt ons steevast haar ‘friends’ terwijl we zeker weten dat ze ‘neighbours’ bedoelt. Die nieuwe klusjesman ging weer aan de slag en na een uur sjorren en trekken met een gootsteenontstopper kwam hij tot de verrassende conclusie: ’two problem’.

Gelukkig stuurde de huisbaas de dag erna een echte loodgieter langs, een vriend van de familie. Na een lange avond waarin hij het toilet brak (en verving) haalde hij een grote witte prop tevoorschijn uit de leiding. Of we voortaan niet meer massaal keukenpapier wilden doorspoelen (wie doet dat?). Twee dagen later was de beste man overigens alweer terug, de drollen dreven weer in de badkuip.

Pas ruim anderhalve week en na de komst van een loodgieter – van buiten de familie en kennissenkring van de huisbaas – werd de verstopping opgelost. Een snelle blik in het riool van het gebouw was genoeg: een klomp gestold vet in de leiding. Geen keukenpapier, maar eerder de kookkunsten van onze ‘friends’ dus.

Liever ziek dan verstopt

Gelukkig kwamen al deze bezoekjes voor de rekening van de huisbaas. Want in de periode dat het toilet en de badkuip verstopt waren, kwam ik nauwelijks aan werken toe. Ik had nog beter ziek kunnen zijn. Volgens de koffietent-etiquette mag ik maar zoveel uren doorbrengen op een kopje koffie in een van de hipsterhangplekken hier in Greenpoint.

Bovendien: die kleine tentjes hebben ook vaak maar één toilet. Dus erg vriendelijk voor de andere klanten is het ook niet om daar de hele dag te zitten. We reisden elke dag meerdere malen van koffietent naar koffietent, van wifi-netwerk naar wifi-netwerk en van toilet naar toilet. Wat telkens weer op een fikse rekening kwam te staan. De silver lining van het verhaal en het leven van als een digitale nomade? Ik weet nu wel in welke koffietent het wc-papier het zachtst is en de koffie het lekkerst.

Hans Klis is VS correspondent en woont in New York. Volg hem op Twitter: @rechterhans.

Vergelijkbare berichten