|

Verkiezingen 2014: It’s the looks, stupid!

‘Ja, als Tim Harris lijsttrekker was, dan had ik zeker op de DA gestemd,’ zei een vriendin van mij vrijdag tijdens een etentje. Haar stelligheid verbaasde me enigszins – en verbaasde mij tegelijkertijd ook weer niet.

De DA is de Democratic Alliance, de grootste oppositiepartij van Zuid-Afrika. De partij wordt vaak als ‘blanke’ partij weggezet. Stemmen gebeurt in Zuid-Afrika nog altijd deels langs raciale lijnen. Tim Harris is financieel woordvoerder van de DA. Hij is blank. De vriendin met wie ik zat te eten is zwart. Zij gaat bij de verkiezingen morgen niet stemmen.

Haar uitspraak over Harris verbaasde me, omdat zij even daarvoor nog stellig had verklaard – net als de meeste van mijn zwarte vrienden – dat het voor haar principieel onmogelijk is (of op zijn minst onwenselijk) op de blanke DA te stemmen – hoe zat zij ook is van het ANC.

En toch verbaasde het mij ook weer niet, omdat ik de afgelopen weken van bijna al mijn zwarte vriendinnen hetzelfde antwoord had gekregen op mijn vraag: zou je ook niet op de DA stemmen als Tim Harris de lijsttrekker was?

DA probeert iedereen krampachtig te vriend te houden
Zodoende had ik langzaam maar zeker een voorzichtige eerste stap ontdekt in de oplossing voor het belangrijkste electorale probleem van de DA. De partij doet zijn uiterste best om meer zwarte kiezers te trekken, om af te komen van het stigma ‘partij van boze blanken’.

Maar dat lukt niet. De partij doet het ook onhandig. Ze doet het geforceerd. Ze benoemt veel jonge zwarte Zuid-Afrikanen in prominente functies, maar ontkomt niet aan de verdenking dat achter die zwarte talenten blanke mentoren staan die feitelijk de dienst uitmaken.

Ook probeert de DA geforceerd op het ANC te lijken, om de algemene taal van die catch-all-partij over te nemen, in de hoop op die manier ook letterlijk elke Zuid-Afrikaan aan te spreken. Alleen vergeet de DA dat het ANC dit alleen maar kan doen vanwege haar roemruchte geschiedenis en het eindeloze gepronk met voormalig icoon Nelson Mandela, iemand die iedereen lief is.

De DA probeert alle Zuid-Afrikanen te vriend te houden: conservatieve blanken, progressieve zwarten, kleurlingen, diep religieuze zwarten en linkse blanken. Dat is niet eenvoudig. Het resultaat is een laf en nietszeggend verkiezingsprogramma, waarmee je inderdaad weinig vijanden maakt, maar ook nooit echt goede vriendschappen sluit.

Het gevolg: de DA groeit wel iets, op basis van de diepe onvrede over het ANC, maar heeft een weinig loyale en weinig enthousiaste achterban. En nog altijd wil de meerderheid van de zwarte kiezers niets van de partij weten.

Interview met Tim Harris over alle aandacht voor zijn uiterlijk:

De oplossing: Tim Harris
Dat kan dus worden opgelost. Door seks. Of beter: door sex appeal. Door Tim Harris. Want Harris is knap. En vooral extreem populair onder zwarte Zuid-Afrikaanse vrouwen. Die zwijmelen weg bij zijn verschijning – sterker nog, opvallend genoeg, dan blanke vrouwen.

En aantrekkingskracht is een machtig wapen in de politiek. Daar komt bij dat Harris makkelijk praat, inhoudelijk sterk is en woordvoerder is op het belangrijkste thema in Zuid-Afrika: financiën en economie.

Ik weet zeker dat hij degene is die de DA van haar blanke stigma kan afhelpen. Hoe blank Harris ook moge zijn. Als hij partijleider wordt, ben ik er zeker van dat massa’s zwarte vrouwen uit de Zuid-Afrikaanse middenklasse onmiddellijk overstag gaan. Het zou een allereerste stap kunnen zijn in de afzwakking van het belang van huidskleur bij partijkeuze.

Het wordt tijd dat de DA beseft dat het in de politiek niet alleen gaat om redelijk en aardig gevonden worden. Sexy, dat moet een partij vooral zijn. Sexy, aantrekkelijk, opwindend, charismatisch. It’s the looks, stupid!

Vergelijkbare berichten