Leestip: Fear & Loathing on the Campaign Trail ’72
De meeste mensen zullen Hunter S. Thompson kennen van Fear & Loathing in Las Vegas (het boek of de film). Maar het oeuvre van de geestelijk vader van ‘gonzo journalism’ is groter dan dat. Zo schreef hij ook Fear & Loathing on the Campaign Trail ’72, een verslag van de Democratische voorverkiezingen en de daarop volgende algemene Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1972.
Liefhebbers van neutrale opsommingen van feiten hoeven niet aan dit boek te beginnen. Thompson heeft uitgesproken meningen en schuwt er niet voor deze te ventileren. Zoals de tegenstelling tussen de Democraat George McGovern en de Republikeinse president Richard Nixon: “only a blind geek or a waterhead could miss the difference between McGovern and Nixon (…) the difference is so vast that anybody who can’t see it deserves whatever happens to them if Nixon gets re-elected.”
http://youtu.be/9GgkzNiW2Xo
Thompson steekt overigens zijn minachting voor de meeste Democratische politici tijdens de Democratische voorverkiezingen ook niet onder stoelen of banken. “There is no avoiding Hubert Humphrey in Wisconsin this week. The bastard is everywhere: on the tube, on the box, in the streets with his sound trucks…and now the bastard is even breaking into Easter morning sermons with his gibberish.” En dat is, zonder te overdrijven, een van de mildere beschrijvingen in het boek.
Het boek leest meer als een roman dan een reisverslag van een politiek verslaggever. Thompson beschrijft in geuren en kleuren de late avonden in de bar, het terugkerende gevecht met zijn typemachine en zijn drank- en drugsgebruik.
Vrijwel alle politici worden even genadeloos neergesabeld door Thompson. Hij lijkt echter een zwak te hebben voor George McGovern. Totdat hij er teleurgesteld achter komt dat ook McGovern slechts een politicus is. Meer dan genoeg raakvlakken met de tegenwoordige tijd dus om na veertig jaar nog actueel te zijn.
