‘Voor Mona Eltahawy geldt de vrijheid van meningsuiting alleen als je het met haar eens bent’

In New York City werden deze week in de metro posters opgehangen waarop Palestijnen aangeduid worden als ‘barbaars’ en Israeliers als ‘beschaafd’. ‘Steun Israel. Overwin de jihad.’, staat er te lezen.

Vooropgesteld: ik vind de advertenties verachtelijk, kleinzielig en racistisch. Maar ja, zo werkt vrijheid van meningsuiting nou eenmaal. Iedereen heeft het recht te zeggen wat hij of zij wil, of je het daar nu mee eens bent of niet. ‘Zij’ mogen zeggen wat ze willen, en ‘wij’ mogen zeggen wat we willen.

Hoe treurig, lomp en racistisch ook. Deal with it. En ga er vervolgens op een normale manier mee om. Met woorden. Argumenten. Een volwassen discussie. Zamel geld in voor een tegencampagne. Zet je tegenstanders in de hoek met een verbaal ijzersterk verhaal. Niet met kinderachtig vandalisme.

Barbaars
Ik dacht dat dat in ieder geval de conclusie was waar wij ‘beschaafde’ mensen afgelopen week toe gekomen waren. Toen die ‘barbaarse’ moslims Amerikaanse ambassades begonnen aan te vallen, omdat een of andere malloot hun profeet had beledigd*. ‘Beesten’ waren het, die nog te stom waren om hun verontwaardiging in woorden te vatten en daarom maar met hun handen uiting gaven aan hun ongenoegen.

Maar als het een activiste zoals Mona Eltahawy is die het vandalen-pad op gaat en met een spuitbus een van de posters bewerkt, dan staan diezelfde beschaafde mensen opeens allemaal juichend aan de zijlijn. Pardon? Doet er zich een uitgelezen mogelijkheid voor om je eigen gelijk te bevestigen, verlaag je je tot vergelijkbaar lomp gedrag als waar je koud een week geleden nog zo tegen was.

Dan ben je opeens een ’trotse barbaar’, zoals Mona Eltahawy zichzelf nu op twitter bestempeld, in plaats van een ‘normale’ barbaar, zoals die vandalen die vorige week vlaggen aan stukken scheurden en al-Qaida propaganda op muren van ambassades schreven.

Teleurgesteld
Ik ben teleurgesteld in Eltahawy. Ik dacht dat het een intelligente vrouw was, uitstekend in staat om de initiatiefneemster van deze ‘reclamecampagne’, Pamela Geller, onder tafel te lullen. Met woorden, niet door als een kleuter met een spuitbus een mening die je niet aanstaat over te spuiten. Want nou nou, dat zal ze leren. Daar zal Gellar wel ont-zet-tend van onder de indruk zijn en haar bovendien toch zeker nog eens diep over haar zielige posteractie doen nadenken.

Hieronder het betreffende filmpje waarin Eltahawy gearresteerd wordt voor haar ‘radicale actie’. Ja, inderdaad ‘heel toevallig’ dat er camera’s aanwezig waren. Van beide kampen. En iedereen die gearresteerd wordt spelt tegenwoordig zijn twitterhandle voor omstanders, toch?

http://youtu.be/ABfcjn_npb8
(* Ik heb het hier uitdrukkelijk niet over de aanval op het Amerikaanse consulaat in Benghazi. Dat was hoogstwaarschijnlijk een geplande actie van extremisten, die weinig tot niks met die monsterlijk slechte film te maken had, maar voornamelijk op een uitermate gunstig moment werd uitgevoerd.)

NB Het origineel van dit stukje schreef ik in het Engels, het kan zijn dat de vertaling een beetje rammelt. 

De komende tijd schrijft journalist en fotografe Ester Meerman vanuit Egypte voor De Buitenlandredactie. Over haar werk en belevenissen in Caïro, maar ook over de journalistiek. Zij blogt al in het Engels op Stories from Cairo. Volg haar op Twitter: @estermeerman.

Lees ook:

Bericht uit Egypte: kan iedereen nu weer even normaal doen?
Bericht uit Egypte: aan mijn lijf geen Egyptische polonaise
Bericht uit Egypte: relschoppen om een slechte film
Bericht uit Egypte: ‘Metalfans zijn satanisten’